Een normale week in Varanasi

Na 10 dagen wordt het weer tijd voor een nieuw verslagje.
Hubine, mijn skypenaam is: maaike.vermeulen
En voor de rest wil ik de familie echt super erg bedanken voor het pakketje dat jullie hebben gestuurd! Ik hoorde al van mama dat Annie & Rene erg lang op het postkantoor hebben gezeten om iets te kunnen verzenden vanaf Sri Lanka haha, maar ben er erg blij mee! Vooral met de pepernoten en zakjes drop!! haha.

Deze week was verder niet heel erg bijzonder. Nienke en ik hebben 2 dagen ziek op bed gelegen, en hebben we Mattijs aangestoken die daarna nog zieker is geworden hihi. Maar nu zijn we ondertussen allemaal weer zo goed als beter!
Verder hebben we vooral lesgegeven, en zijn we een Hollandse spelletjesmiddag aan het organiseren voor volgende week Zaterdag. We willen de kinderen laten spijkerpoepen, broekhangen, touwtrekken etc. En daar komt denk qua voorbereidingen nog heel wat bij kijken! Vooral omdat het tempo hier verschrikkelijk laag ligt. Alles gaat op het dode gemakje haha. Dus dat wordt nog wat!

Ook gaan onze yoga-lessen gewoon door. (had ik daar al over verteld?) Elke ochtend om 6 uur staan we al te rekken en te strekken. En er komt serieus al verbetering in! Maya, de yogalerares, heeft nu alleen wel aangegeven dat 6 uur te vroeg is voor deze tijd van het jaar, dus wordt het verplaatst naar half 7. Wat wij natuurlijk helemaaaal niet erg vinden!

Ook gaan we met alle Nederlanders Sinterklaas vieren, jaja! We hebben lootjes getrokken en we moeten voor iedereen een klein cadeautje kopen incl. gedichtje. Ookal zit ik niet in Nederland, Sinterklaas kan ik toch niet zomaar voorbij laten gaan;)

Verder hebben we een ''vakantie'' geboekt voor in December, als Sjoerd ons op komt zoeken! We gaan dan met z'n vijfen (Nienke, Sjoerd, Mattijs, Tom de ier en ik) een paar daagjes weg naar Calcutta en Darjeeling. Met Kerstmis zitten we dan in Darjeeling, dat midden in de bergen ligt! Heb er echt ontzettend veel zin in, en sowieso kijk ik al erg uit naar de tijd dat Sjoerd komt!

Nog even over die overleden jongen.. De school was de dag daarna gesloten vanwege deze gebeurtenis, maar de dag daarna wilden ze geen tijd er meer aan besteden. ''Dan zouden de kinderen alleen maar moeten huilen'' was de gedachte. Dus hebben wij gezorgt dat er toch een gedenktafeltje kwam te staan met zijn foto erop en kaarsjes en dat de leerlingen omstebeurt iets over hem konden vertellen en iets konden opschrijven/tekenen. Een paar kinderen en leraressen moesten toen toch wel een traantje laten, wat volgens mij alleen maar goed is! En de dag daarna hebben we het mooi afgesloten door met een paar van de oudste kinderen naar de Ganges te lopen en de tekenen met de foto en een kaarsje in de rivier te laten. En hebben ze nog een gebed voor hem gedaan. Op dit moment was ik zo blij dat wij er toch voor hebben gezorgt dat er nog wel tijd aan besteed werd. Want ik denk dat de kinderen het nu wel een plekje hebben kunnen geven.
Wat minder is, is dat 5 dagen nadat de jongen was overleden zijn oudere broer in het ziekenhuis opgenomen werd met ongeveer dezelfde symptonen. Iedereen was dus natuurlijk helemaal in paniek en in doodsangst. Maar we hoorden dat het gelukkig alweer een klein beetje beter gaat met de jongen. Dus het is nog even afwachten!

Dit was het denk wel weer, ik moet afsluiten omdat we uitgenodigd zijn om bij iemand thuis te gaan eten rond deze tijd! Ik hoop dat ik op beetje iedereen antwoord heb kunnen geven.. Ben nog steeds erg blij met alle leuke reacties, uit soms een verrassende hoek;)