Deep Diwali, File's & Crematies
Door: Vermeulenmaaike
Blijf op de hoogte en volg Maaike
17 November 2011 | India, Vāranāsi
Helaas, helaas komt het reisverslag van vorige week een beeetje laat! Het was de bedoeling om op zondagavond vaste prik weer mijn plekje te veroveren in het internetcafe, maar door een file van 3,5 uur over 1 km. is dit niet gelukt! Wat een drama is het verkeer hier! We waren met 10 buitenlanders naar een echt typisch indiase markt geweest. Was echt super leuk, ze verkochten echt alles: meubels, kleding, sieraden, potjes & pannetjes, schilderijen.. En dat natuurlijk ook allemaal spotgoedkoop. Ik wou echt zoveel kopen, maar nadat ik besefte dat ik dit nooit allemaal mee naar huis kon sjouwen heb ik het meerendeel laten liggen.. Heel jammer! En de terugweg was dus ook een drama. We stapten in onze riksja, maar we kwamen gewoon het eerste half uur geen ene meter vooruit. Elk leeg plekje wordt meteen ingepikt door fietsers, voetgangers, motors en iedereen vecht ervoor. Wat een chaos haha.
Verder zijn we deze week op bezoek geweest bij Lakpathi (wat in het indiaas Milionair betekend). Dit is een hele oude vrouw die midden in de sloppenwijk woont. De vrouw is zo dun als een skelet. Je ziet zulke dunne mensen wel eens op foto's of in films, maar in het echt schrik je er zo van! Deze vrouw heeft heel wat meegemaakt in haar leven. Ze is verschrikkelijk uitgebuit & gediscrimineerd. Ze heeft 4 dochters en 1 zoon en heel erg weinig geld. Ze heeft haar dochters toen uitgehuwelijkt aan mannen die een lage bruidsschat vroegen. Een van die mannen vroeg later om een grotere bruidschat, en omdat zij dat niet kon betalen werd haar dochter verschrikkelijk mishandeld. Daardoor wilde zij zelfmoord plegen door in een waterput te springen, maar ze heeft dit uiteindelijk overleefd. Ze wilde dolgraag bij haar moeder Lakpathi blijven, maar dit zou slecht aanzien betekenen en dus moest ze terug naar haar man. Die man wilde haar niet meer terug, en uiteindelijk heeft de rechter moeten beslissen dat haar man haar terug moest nemen. Je kan je dit gewoon niet voorstellen in Nederland! Wat de omgeving van je denkt speelt heel erg mee hier.
Ook hebben we Deep Diwali gevierd. Ik weet niet wat het precies inhoudt, maar alle ghats werden versierd met duizenden lichtjes. Ons werd aangeraden om een boot te huren en dat hebben we uiteindelijk ook gedaan. Was zo mooi! Alles was verlicht, rituelen werden uitgevoerd en overal was vuurwerk. Ben echt heel erg blij dat we dat hebben gedaan! We waren ook met een paar andere vrijwilligers/studenten en dat maakte het ook wel erg gezellig.
Maandagavond hebben we een ander project bezocht waar Tom, een Ierse vriend, vrijwilligerswerk doet. Ze hielden een speciale avond, en iedereen was uitgenodigd. Het is een soort school/opvang van de kinderen van prostituees. Zij krijgen daar extra lessen & een goede maaltijd. We kwamen aan en gelijk hingen er 5 kinderen aan je arm. Ze waren allemaal zo ontzettend druk en wilden allemaal de volle 100 procent aandacht. Na een paar kinderen in het rond te hebben geslingerd en opgetild was ik er eigenlijk wel klaar mee, maar ze bleven maar komen. Ik voelde me eigenlijk wel schuldig, want ik begon ze gewoon echt irritant te vinden maar als je je dan beseft dat deze kinderen thuis waarschijnlijk totaal geen aandacht krijgen is het wel echt zielig.
Nou en verder, gisteren waren we bezig op het schooltje. En kregen we ineens het nieuws te horen dat een jongen van 14/15/16 (niet helemaal duidelijk) was overleden. Hij volgde de avondlessen op Ashray en had vroeger ook op de school gezeten. Het was een vriendje van veel kinderen en de leraressen hadden hem ook les gegeven. Hij had 2 dagen geleden ineens koorts gekregen, is naar het ziekenhuis gebracht maar de dokters hadden telkens geen tijd voor hem. Ook waren ze arm en konden ze geen goede behandeling/medicijnen betalen, en daardoor is hij dus gisteren overleden.. Terwijl hij dus een paar dagen geleden nog hartstikke gezond cricket aan het spelen was en wiskundeles volgde op de avondschool. Onbegrijpelijk!
We hebben een minuut stilte gehouden, en zijn daarna naar zijn familie gegaan met de leraressen, Frans Baardmans & nog andere werknemers. Wat ik niet had verwacht was dat we de jongen zagen liggen. Hij lag op een kleedje op de grond, met allemaal mensen om zich heen. En even later kwam zijn moeder helemaal kapot, schreeuwend en in tranen aan. Het leek net alsof we in een film waren beland, maar de emoties waren echt en de jongen was echt dood. Ik kan het nog steeds niet helemaal goed bevatten..
Ik heb nu denk het meeste wel weer verteld. Zitten dit keer niet echt hele leuke verhalen tussen..
Nog wat leuks om het mee af te sluiten dan... Er zijn gisteren en eergisteren 4 nederlanders aangekomen. Twee donoren, miss Toos van in de 80 jaar die les komt geven, en Matthijs van 18 die in de tuin komt helpen. Hartstikke fijn om weer eens gezellig nederlands te kletsen met een groep!
Nou dit was het wel weer! Zijn er ook nog spannende/leuke/interessante/saaie dingen gebeurd in Geertruidenberg en omstreken? haha. Ik hoor van veel dat het normale leventje gewoon doorgaat, maar er zal vast wel iets gebeurd zijn toch?
Verder zijn we deze week op bezoek geweest bij Lakpathi (wat in het indiaas Milionair betekend). Dit is een hele oude vrouw die midden in de sloppenwijk woont. De vrouw is zo dun als een skelet. Je ziet zulke dunne mensen wel eens op foto's of in films, maar in het echt schrik je er zo van! Deze vrouw heeft heel wat meegemaakt in haar leven. Ze is verschrikkelijk uitgebuit & gediscrimineerd. Ze heeft 4 dochters en 1 zoon en heel erg weinig geld. Ze heeft haar dochters toen uitgehuwelijkt aan mannen die een lage bruidsschat vroegen. Een van die mannen vroeg later om een grotere bruidschat, en omdat zij dat niet kon betalen werd haar dochter verschrikkelijk mishandeld. Daardoor wilde zij zelfmoord plegen door in een waterput te springen, maar ze heeft dit uiteindelijk overleefd. Ze wilde dolgraag bij haar moeder Lakpathi blijven, maar dit zou slecht aanzien betekenen en dus moest ze terug naar haar man. Die man wilde haar niet meer terug, en uiteindelijk heeft de rechter moeten beslissen dat haar man haar terug moest nemen. Je kan je dit gewoon niet voorstellen in Nederland! Wat de omgeving van je denkt speelt heel erg mee hier.
Ook hebben we Deep Diwali gevierd. Ik weet niet wat het precies inhoudt, maar alle ghats werden versierd met duizenden lichtjes. Ons werd aangeraden om een boot te huren en dat hebben we uiteindelijk ook gedaan. Was zo mooi! Alles was verlicht, rituelen werden uitgevoerd en overal was vuurwerk. Ben echt heel erg blij dat we dat hebben gedaan! We waren ook met een paar andere vrijwilligers/studenten en dat maakte het ook wel erg gezellig.
Maandagavond hebben we een ander project bezocht waar Tom, een Ierse vriend, vrijwilligerswerk doet. Ze hielden een speciale avond, en iedereen was uitgenodigd. Het is een soort school/opvang van de kinderen van prostituees. Zij krijgen daar extra lessen & een goede maaltijd. We kwamen aan en gelijk hingen er 5 kinderen aan je arm. Ze waren allemaal zo ontzettend druk en wilden allemaal de volle 100 procent aandacht. Na een paar kinderen in het rond te hebben geslingerd en opgetild was ik er eigenlijk wel klaar mee, maar ze bleven maar komen. Ik voelde me eigenlijk wel schuldig, want ik begon ze gewoon echt irritant te vinden maar als je je dan beseft dat deze kinderen thuis waarschijnlijk totaal geen aandacht krijgen is het wel echt zielig.
Nou en verder, gisteren waren we bezig op het schooltje. En kregen we ineens het nieuws te horen dat een jongen van 14/15/16 (niet helemaal duidelijk) was overleden. Hij volgde de avondlessen op Ashray en had vroeger ook op de school gezeten. Het was een vriendje van veel kinderen en de leraressen hadden hem ook les gegeven. Hij had 2 dagen geleden ineens koorts gekregen, is naar het ziekenhuis gebracht maar de dokters hadden telkens geen tijd voor hem. Ook waren ze arm en konden ze geen goede behandeling/medicijnen betalen, en daardoor is hij dus gisteren overleden.. Terwijl hij dus een paar dagen geleden nog hartstikke gezond cricket aan het spelen was en wiskundeles volgde op de avondschool. Onbegrijpelijk!
We hebben een minuut stilte gehouden, en zijn daarna naar zijn familie gegaan met de leraressen, Frans Baardmans & nog andere werknemers. Wat ik niet had verwacht was dat we de jongen zagen liggen. Hij lag op een kleedje op de grond, met allemaal mensen om zich heen. En even later kwam zijn moeder helemaal kapot, schreeuwend en in tranen aan. Het leek net alsof we in een film waren beland, maar de emoties waren echt en de jongen was echt dood. Ik kan het nog steeds niet helemaal goed bevatten..
Ik heb nu denk het meeste wel weer verteld. Zitten dit keer niet echt hele leuke verhalen tussen..
Nog wat leuks om het mee af te sluiten dan... Er zijn gisteren en eergisteren 4 nederlanders aangekomen. Twee donoren, miss Toos van in de 80 jaar die les komt geven, en Matthijs van 18 die in de tuin komt helpen. Hartstikke fijn om weer eens gezellig nederlands te kletsen met een groep!
Nou dit was het wel weer! Zijn er ook nog spannende/leuke/interessante/saaie dingen gebeurd in Geertruidenberg en omstreken? haha. Ik hoor van veel dat het normale leventje gewoon doorgaat, maar er zal vast wel iets gebeurd zijn toch?
-
17 November 2011 - 10:06
Femke:
Maaike!! Wat klinkt dit heftig zeg allemaal, je krijgt een hoop nare dingen te zien als ik dat zo lees. Kan begrijpen dat je dat allemaal niet kan bevatten.. Bah!
Verder hoop ik dat je lekker geniet daar, dat feest met die lichtjes lijkt me dan wel weer erg leuk! Hier is het maar saai hoor, is weinig aan de hand hier! Dus je mist niet veel, behalve dat het nu alweer erg koud begint te worden! Heb jij vast geen last van hihi! Ik ben benieuwd naar je volgende verhalen!!!!
xxxx -
17 November 2011 - 15:28
Renske:
Lieve Maaike!
Wat indrukwekkend allemaal weer, wel heftige verhalen zeg! Gelukkig heb je ook kunnen genieten van Deep Diwali. Lijkt me echt prachtig om daar bij te mogen zijn!
Hier in Nederland is het maar saai hoor, vergeleken met jouw leventje daar. De winterjassen, handschoenen, mutsen, sjaals, alles kan weer uit de kast hoor!
Blijf er van genieten daar Maaik!
Dikke kus xx -
17 November 2011 - 15:35
Mariëlle :
Hee Maaike,
Wat een verhalen zeg, echt heel heftig.
Je maakt een heel hoop mee daar! en dit verslag is vooral heel heftig, hoop dat je toch ook nog hele leuke en mooie dingen ziet?
ik ga nu je foto's bekijken, ben benieuwd!
veel plezier en succes nog!
dikke kus, je collega!
xxxxxxxxx -
18 November 2011 - 17:58
Fam Sweep:
Hoi Maaike
Wat een mooie foto-s zeg.
En wat heb je weer veel mee gemaakt.
En wat kunnen die kinderen mooi tekenen zeg.
Hier is het koud aan het worden terwel jij lekker weer heb.
Wij hebben een nieuw hondje weer een golden retriever zijn naam is Floyd.Wij kijken weer uit naar je volgende verslag.
Lieve groetjes van ons Henk Leontine Timon Rowan -
19 November 2011 - 07:36
Annie En Rene:
Hoi Maaike
Geweldig voor je maar ook triest, thats life.
Inmiddels hebben wij ook last van het drukke en stoffige verkeer.Heb je ook zo'n last van de warmte? Je pakketje is onderweg vanuit Sri Lanka, was een hele beleving op zich. xxxx -
20 November 2011 - 18:52
Isabelle:
Hi lieve maaik!
Pff wat een heftige verhalen joh..
Wel super dat je echt helemaal kennis maakt met die cultuur daar! Hoe gaat het verder met je? Mis je thuis al een beetje of vermaak je je nog prima daar? Geniet ervan in ieder geval en geloof me, je hebt hier nog niet veel gemist haha!
Dikke x -
22 November 2011 - 18:45
Fam. De Wijs:
Hoi maaike wat een beleefnissen allemaal.
Heftig wat je allemaal meemaakt.
Gelukkig zijn er ook wat leuke dingen bij.
Hoe gaat het met het les geven op het schooltje.
Het zijn mooie foto's maar zitten de kinderen altijd op de grond?
Hier gaat alles zijn gangetje.
Het sinterklaas feest is in aantocht.
Ik hoop dat je het pakketje wat Annie opgestuurd heeft snel aankomt.
Dan is het voor jullie ook een beetje sinterklaas.
Heel veel groetjes en hou je taai taai -
23 November 2011 - 14:37
Hubine!:
wat heftig allemaal! wel heel veel ervaring die je op doet.
hoe het hier in geertruidenberg is? haha het is al 3 dagen mistig.. het enigste grote nieuws wat ik te melden heb!
ENENEN.. ik ben begonnen aan het rijlessen. geef anders even je skype door, kunnen we een keer skype.
ik spreek je binnenkort op facebook!
kus -
23 November 2011 - 19:11
Nel Van Den Heuvel:
Hoi Maaike,
In het Opschrijverke vond ik je site. Ik lees het regelmatig. Ik geniet er van. Ook ik deed vroeger vrijwilligerswerk, maar veel minder heftig. Ik bleef in Europa. Het cultuurverschil was daarom niet zo groot. Wat ik in jouw verhalen lees is vooral "de andere wereld" waar de druppel op de gloeiende plaat nog bestaat. Je ziet zoveel ellende en je kan eigenlijk zo weinig. Maar...iedere druppel is er èèn!!! En vele druppels maken de emmer vol! Vergeet dat niet.
Wij hebben hier al Sinterklaas gevierd. De kleinkinderen uit Frankrijk hebben de aankomst meegemaakt. Zij zijn een lang weekend geweest. Wat hebben we genoten! Natuurlijk waren hun ouders, Marsha en Eric en onze Frank, Roos en Guus er ook! Het was genieten! Op school draait ook alles om Sint. Ik heb afgelopen week rekenles met pepernoten gegeven. Het is hier dus beslist niet saai, eerder spannend. En 's avonds al vroeg de gordijnen dicht geeft toch ook wel een huiselijk gevoel. Dat zal bij jullie wel heel anders zijn. Sint zal daar niet gevierd worden. Met de zon hoog aan de hemel denk je daar natuurlijk ook niet aan. Maar misschien met äl"die nederlanders....? Je kunt natuurlijk je schoen zetten en een liedje zingen. Wie weet!
Nog een hele fijne tijd en groeten van je buren!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
